Een ongewone afspraak | maandagenda februari

Ik heb weer een prachtig verhaal ontvangen, deze keer van een van onze bewuste professionals, Christine van Ginkel.

Je vindt het hieronder, zodat het ook jou kan inspireren en bewegen - of juist stilstaan ...

    Heb jij een mooi verhaal of gedicht dat je graag wilt delen? Stuur het op en wie weet, vind je het terug bij de volgende maandagenda. Ook tips voor bewuste activiteiten in en rond Delft zijn heel welkom. Alvast bedankt voor je bijdrage!

    Hartelijke groet,
    Esther Hasselman
    Bewust Delft

     

    In deze nieuwsbrief:

    • Verhaal: 'Een ongewone afspraak'
    • Agenda met activiteiten in februari

    Een ongewone afspraak

    Op zekere dag ontving ik een brief.
    Mijn vriend nodigde mij uit voor een vergadering.
    Hij was vorige week geweest, schreef hij, en raadde mij sterk aan dit ook
    eens mee te maken.
    Op de afgesproken dag vertrok ik.
    Maar groot was mijn verwondering: de plaats van afspraak was in het open veld.
    Geen huis, geen zaal, geen stoel of bank te zien.
    Bovendien was ik daar heel alleen.
    Geen enkele andere luisteraar of zelfs de spreker kwam opdagen.
    Eigenaardig!

    Had ik mij dan vergist in dag, plaats of uur?
    Het was nu al voor de derde maal dat ik de uitnodiging woord voor woord herlas.
    Straat, plaats, dag en uur: alles klopte.
    Was dit weer een van die eigenaardige bevliegingen van mijn vriend?
    In ieder geval begreep ik het niet.

    Gelukkig was het een prachtige warme zomerdag en maakte ik van de nood een
    deugd.
    Op mijn rug in het warme gras keek ik naar de schaarse avondwolkjes, die
    zich schijnbaar haastten om nog voor het donker thuis te zijn.
    Enkel het geruis van duizenden verse eikenbladeren vulde de eeuwenoude
    stilte die op deze plaats woonde.
    Het was een stilte die ik nog nooit ervaren had.
    Je kon haar zien en voelen.
    Als je luisterde, kon je haar zelfs horen.
    Hoelang ik daar lag, wist ik niet.
    In ieder geval was het al donker geworden en zag ik mezelf niet meer.
    Het was een onbeschrijfelijk gevoel.
    Ik voelde geen grens meer tussen mezelf en het gras die warmte, de wind,
    het leven en de nacht was.
    Plotseling zag ik alles zoveel bewuster, ruimer en dieper.
    En in een fractie van een seconde begreep ik ook deze uitnodiging van mijn
    vriend.
    Immers, de titel van de vergadering was:

    "Als de stilte spreekt, hoor je de echo van je natuur."

    Agenda februari

    Hieronder vind je de activiteiten voor de komende maand.